2009
Zuiderzeemuseum Enkhuizen
02.02.09 /21.03.09
Schatgraven in de schatkamers van het Zuiderzeemuseum
Het depot Krabbersplaat van het Zuiderzeemuseum in Enkhuizen opent in de wintermaanden zijn deuren voor bezoekers. Dit één van de eerste keren dat een museum de ruimtes die normaal gesproken niet toegankelijke zijn voor publiek openstelt. In het depot kan het publiek de vele schatten uit de collectie bewonderen; naast waardevolle schilderijen en tekeningen ook prachtig huisraad, glaswerk, scheepsmodellen, streekdrachten, schoeisel, textilia en enkele bijzondere beschilderde kasten. Daarnaast kunnen de bezoekers diverse interessante werkzaamheden volgen zoals restauraties en voorbereidingen van tentoonstellingen.
Het Zuiderzeemuseum beheert ruim 24.000 objecten, voornamelijk afkomstig uit de periode voor de afsluiting van de Zuiderzee (1932). Sinds 2006 verzamelt het museum ook hedendaagse uitingen van kunst en cultuur die samenhangen met of geïnspireerd zijn door de rijke tradities van de Nederlandse cultuur. Een van de belangrijkste taken van een museum is het beheren en behouden van de collectie voor de generaties na ons. Als we een depot als een schatkamer beschouwen, is het niet onterecht dat er strenge eisen gesteld worden aan de bouw en de inrichting van een depot. Het depot van het Zuiderzeemuseum werd in 1996 gebouwd volgens de toen geldende strenge eisen voor beheer en behoud van museum stukken. Algemeen kan worden gesteld dat in het depot het klimaat stabiel moet zijn; 18 graden Celcius en 50% relatieve vochtigheid.
Ideaal in dit depot is dat de museale voorwerpen op materiaal zijn geselecteerd en dat elke afzonderlijke depotruimte is afgestemd op het te bewaren materiaal. Een depot waarin schilderijen worden bewaard moet een constante temperatuur en luchtvochtigheid hebben. Fotografisch materiaal kan bijvoorbeeld het beste koel bewaard worden.
Alle voorwerpen hebben een vaste plek. Dit zorgt ervoor dat objecten makkelijk te vinden zijn en dat ze zo min mogelijk verplaatst hoeven te worden.
Colofon
Opdrachtgever: Zuiderzeemuseum, Erik Schilp
Projectleiding: Job Meihuizen