Richard Hutten in Huis Sonneveld

2013-14

Het Nieuwe Instituut

17.11.13 / 11.05.14 

Huis Sonneveld is een van de best bewaarde woonhuizen in de stijl van het Nieuwe Bouwen, volledig teruggebracht naar de staat van 1933. De gerenommeerde Rotterdamse ontwerper Richard Hutten is gevraagd een aantal hedendaagse toevoegingen te doen aan de inrichting van de museumwoning. Soms gaan de toevoegingen van Hutten bijna naadloos op in de bestaande opstelling en wordt de vernieuwende kracht van de ontwerpen pas duidelijk bij een nadere beschouwing. In andere gevallen vormen zijn ingrepen een duidelijk contrast en zijn ze een, vaak humoristische, reactie op de toenmalige inrichting. Door aansluiting te zoeken bij de huidige ontwerppraktijk, krijgt Huis Sonneveld ook een plek in de hedendaagse ontwerpwereld. Naast de interventies van Hutten wordt de beleving in het huis vergroot en geïntensiveerd door toevoeging van een groot aantal persoonlijke objecten en hoogtepunten uit de Nederlandse vormgeving van de jaren ‘30.

Gastcurator

Als gastcurator van Huis Sonneveld heeft Richard Hutten op verschillende plaatsen in het huis kleinere- en grotere toevoegingen gedaan aan de inrichting, met respect voor het originele interieur. Soms heeft hij alleen een enkel object vervangen door een hedendaags ontwerp van eigen hand, maar ook heeft hij een aantal schijnbaar onzichtbare wijzigingen in het interieur aangebracht. 

Richard Hutten: “Huis Sonneveld is voor mij een icoon: een hoogtepunt van het modernisme en nog steeds relevant. Maar tegelijkertijd doodserieus en saai. Mijn idee is om dit statische gebouw dynamiek te geven door middel van een aantal grote en kleine interventies. Deze interventies zijn een extra laag over de statische situatie, maar zijn hier wel aan gelinkt. De interventies zijn soms lichtvoetig tot zelfs banaal, dan weer meer filosofisch en reflecterend. De beste interventies combineren deze uitersten.”

Authentie of nep?

Hutten heeft onder andere twee versies van zijn bekende Dombo-bekers in de eetkamer neergezet, een voor elk van de dochters Sonneveld, in de kleuren die zij zelf zouden hebben uitgezocht. Ook heeft Hutten een bestaand tapijt vervangen door zijn tapijtontwerp ‘Playing with tradition’. Een grote Layer-eettafel is geplaatst in de keuken van de woning en er staat een konijnenhok in de tuin. Hutten heeft speciaal voor de tentoonstelling een serie vazen ontworpen, geïnspireerd op de bekende ‘bolvaas’ van Copier uit 1930.  De bezoeker zal zich bewust worden van de verschillende lagen van realiteit en zich afvragen wat authentiek is, wat gereconstrueerd is, wat nep is en wat later is toegevoegd. 

Richard Hutten

Richard Hutten (1967) is al meer dan twintig jaar een van de meest bekende ontwerpers van Nederland. Hij studeerde in 1991 af aan de Design Academy  in Eindhoven. In hetzelfde jaar startte hij zijn eigen designstudio, waarin hij werkte aan meubel-, product-, interieur- en tentoonstellingsdesign. Na zijn afstuderen raakte hij betrokken bij het dan net opgerichte label Droog Design en stond daarmee aan debakermat van het internationale succes van Dutch Design. Waarsommige van zijn collega’s zich beperkten tot conceptuele ontwerpen, richtte Hutten zich echter vooral op functionaliteit. Hutten is sinds enige jaren adviseur bij Gispen en in zekere zin de hedendaagse opvolger van de toenmalige woninginrichter uit de jaren dertig. 

Huis Sonneveld: woonhuis vol idealen

Huis Sonneveld is begin jaren dertig ontworpen door architectenbureau Brinkman en Van der Vlugt, bekend van de Van Nellefabriek en het Feyenoordstadion. Ook deze architecten pasten toentertijd de modernste materialen toe en bepleitten de meest moderne vormgeving. Buismeubels van Gispen, tapijten van Metz & Co. en Linoleum van Forbo te Krommenie waren voor die tijd hypermodern. Het Huis Sonneveld is ontworpen volgens de ideeën van het Nieuwe Bouwen en is verwant aan de ‘witte villa’s’ van Le Corbusier. Het interieur kan met de trefwoorden hygiëne, comfort en luxe worden getypeerd. In tegenstelling tot wat men altijd dacht op basis van zwartwit foto’s van dergelijke ‘witte villa’s’ was het interieur bijzonder kleurig. Er werden weinig primaire kleuren toegepast, maar vooral zachte tinten en aardkleuren. Elke kamer had door een specifiek kleurgebruik een eigen sfeer. 

Verrijking

Dit jaar is het interieur verrijkt en verlevendigd met persoonlijke bezittingen van de familie Sonneveld en met hoogtepunten uit de Nederlandse vormgeving uit de periode 1925-35. Zo wordt binnen het bestaande interieur een groot aantal contemporaine vazen geplaatst van de glasfabriek Leerdam en Maastricht, in bruikleen verkregen van het Nationaal Glasmuseum Leerdam. Er wordt een theeservies toegevoegd van Mosa Maastricht, zilver van Gero en tafellinnen van de firma Van Dissel & Zn. Absoluut hoogtepunt wordt gevormd door het onlangs verworven persglazen ontbijtservies naar ontwerp van Piet Zwart en H.P. Berlage.

---

---